جدیدترین کاوشگر زیستی ایران چه ویژگیهایی دارد؟ | تصاویر و قابلیت های «سلمان»
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۵۷۷۱۸
به گزارش همشهری آنلاین، جدیدترین کپسول زیستی ایران با نام کاووس طی روزهای اخیر با کاوشگر بومی سلمان با موفقیت به فضا پرتاب شد. پرتاب این کپسول زیستی با محموله علمی، پژوهشی و فناورانه در راستای تحقق نقشهراه طرح اعزام انسان به فضاست که به منظور توسعه و اکتساب فناوریهای مورد نیاز در این راستا به ارتفاع ۱۳۰ کیلومتری از سطح زمین پرتاب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پرتاب کپسولهای زیستی با هدف توسعه زیست فضا در کشور از ۱۷ سال قبل آغاز شده بود. اما، این کار پس از چند سال توقف، در سال جاری آغاز شد و «حسن سالاریه» رییس سازمان فضایی ایران از سرگیری پرتاب کپسولهای زیستی در سال جاری را از برنامههای این سازمان، اعلام کرد. در این راستا، کپسول زیستی کاووس امروز پرتاب و عملاً با این پرتاب، روند طراحی و ساخت کپسولهای زیستی مجدداً عملیاتی شده است.
طراحی و ساخت کاوشگرهای ایرانی با ۹ کاوشگر آغاز و ادامه پیدا کرد. اولین کاوشگر ایرانی و ورود به حوزه کاوشگرهای فضایی از آبان ۱۳۸۵ آغاز شد. گام بعدی در حوزه کاوشگرها، دو سال بعد یعنی در آذرماه ۱۳۸۷ با «کاوشگر ۲» ادامه یافت.
پس از آن نیز، «کاوشگر ۳» در بهمنماه ۱۳۸۸، «کاوشگر ۴» در ۲۴ اسفندماه ۱۳۸۹، کاوشگر ۴ در ۱۶ شهریور ماه ۱۳۹۰، «کاوشگر ۶» در ۱۸ شهریور ۱۳۹۱، «کاوشگر پیشگام» نهم بهمن ماه ۱۳۹۱ و در نهایت نیز، «کاوشگر پژوهش» در ۲۳ آذرماه ۱۳۹۲ به فضا پرتاب شد.
جدیدترین کاوشگر زیستی ساخت ایران چه ویژگیهایی دارد؟کاوشگر بومی سلمان با وزن ۶ تن و ارتفاع ۱۲ متر، ۸۸ سانتیمتر قطر دارد و قطر پایینی کپسول آن نیز، ۱۳۰ سانتیمتر است.
این کاوشگر در حوزه عملکرد و دقت از نسل جدید پرتابگرها محسوب میشود که برای حمل کپسولهای زیستی به فضاست که قابلیت اطمینان بالایی دارد و کپسولی با ارتفاع ۱.۸ متری با قطر پایینی ۱.۳ متری را با موفقیت به فضا پرتاب کرد.
موتور کاوشگر سلمان ۶۷ ثانیه فعالیت داشت و کپسول زیستی را تا ارتفاع ۳۵ کیلومتری بالا بُرد، کپسول در ارتفاع ۴۵ کیلومتری از پرتابگر جدا شد و کپسول تا ارتفاع ۱۳۰ کیلومتری اوج گرفت.
این کاوشگر در حوزه کنترل ایرودینامیکی از قابلیت اطمینان و ایمنی بسیار بالایی برخوردار است. به نحوی که شوک ارتعاشی ناشی از جدایش، شتاب و پایداری آن کاملاً کنترل شده است.
بازیابی موفق کپسول زیستی کاووسپس از پرتاب موفق جدیدترین کپسول زیستی ایران که با پرتابگر جدید و بومی سلمان پرتاب شد، متخصصان صنعت فضایی ایران اندکی پس از پرتاب، موفق به بازیابی کپسول روی زمین شدند. طبق بررسیهای انجام شده، سپر ضربهگیر کپسول زیستی موفق عمل کرده و توانسته مطابق طراحی، انرژی کپسول را هنگام رسیدن به سطح زمین بخوبی تلف کند که ازدستاوردهای مهم این پروژه به حساب میآید.
در ماموریت این کپسول، حمل موجود زنده تعریف نشده بود اما تعدادی "کیت زیستی" توسط کپسول حمل شده و با موفقیت روی زمین بازیابی شده است.
کد خبر 814326 منبع: فارس برچسبها فضاپیما - کاوشگر فضامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فضاپیما کاوشگر فضا کپسول های زیستی کپسول زیستی زیستی ایران پرتاب شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۵۷۷۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق میزنیم.
***
واپاشی ماهواره امید
چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایشهای مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پساز پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیتآمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهوارهای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتیمتر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین میچرخید و گزارشهای دورسنجی را به مرکز فضایی ایران میفرستاد. این ماهواره پساز ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.
پرتاب تلسکوپ فضایی هابل
چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوبترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقهمندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمانهای فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهمترین ابزار ساختهشده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولینبار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.
اندرو اسمیت هالیدی
اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسیآمریکایی که سامانه تراموا را برای اولینبار در تپههای شیبدار خیابانهای سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راهاندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیلهای مکانیکی بودند که کابل متحرک بیانتهای زیرزمینی را برای حرکت میگرفت و رها میکرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقرهها عبور میکرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در میآمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابهجایی بار روی درهها بااستفاده از یک طناب سیمی بیپایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تلهکابینها و ترامواهای امروزی شد.
ولادیمیر کاماروف
ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را بهعنوان اولین انسانی میشناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستینبار، در ماموریت یکروزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازلها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده میکرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پساز دومین ماموریت فضاییاش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت بهطول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.
()
انتهای پیام/